Jesienne podchody w parku

Pierwszego dnia kalendarzowej jesieni zorganizowaliśmy naszym uczniom grę terenową pn. „Jesienne podchody w parku”. 

Wzięli w niej udział uczniowie niepełnosprawni intelektualnie w stopniu umiarkowanym oraz z autyzmem.

 Gra odbywała się w Parku Miejskim w Kielcach. Na mostku przy zalewie rozpoczęliśmy poszukiwanie jesieni. Do zlokalizowania swojego położenia posłużyła opracowana przez nauczycieli mapa obrazkowa, dzięki której uczniowie odszukiwali zaznaczone na niej ważne miejsca w parku, do których musieli dotrzeć.

MAPA OBRAZKOWA

Mapa została przygotowana w taki sposób, aby umożliwić uczniom niepełnosprawnym, w miarę ich możliwości percepcyjnych, odbiór i zrozumienie istotnych dla przebiegu gry informacji. Dzieci starały się dotrzeć do kolejnych miejsc ćwicząc przy tym orientację  przestrzenną. Następnie  odszukiwały ukrytą kopertę z zagadką lub zadaniem do wykonania, a także próbowały odczytać inne wskazówki wizualne wykonane z dostępnych w parku liści, kasztanów czy drobnych gałązek.

   

POMNIK STASZICA

Trudnym zadaniem było rozszyfrowanie napisu widniejącego na pomniku Staszica.  Próbując go odczytać uczniowie ćwiczyli tę ważną szkolną umiejętność.

Wieżyczka Plotkara

Wieżyczka Plotkara przy Pałacyku Zielińskich miała pobudzić wyobraźnię dzieci, które podawały przykłady znanych bajek i baśni kojarzących się z zamkiem. Czy mieszkała tu kiedyś księżniczka?

PTASZARNIA

Ptaszarnia wzbudziła szczególne zainteresowanie uczniów, którzy obserwowali i nazywali zamieszkujące park ptaki. Niemałym wyzwaniem było wyjaśnienie metaforycznego powiedzenia „Dumny jak paw”. Natomiast pokonanie schodów przy ptaszarni służyło usprawnianiu koordynacji ruchowej oraz ćwiczeniu kroku naprzemiennego podczas wchodzenia i schodzenia.

Zadaniem uczniów było odszukanie i zebranie atrybutów jesieni: kasztanów oraz bukietów jesiennych liści.

Były też zagadki dźwiękowe. Należało uważnie wsłuchiwać się  w szelest liści oraz wskazać kierunek, z którego dobiega dźwięk.

Natomiast zebrane kasztany posłużyły do rozpoznawania dotykiem ich wielkości, kształtu i faktury.

Aktywności na placu zabaw to duże wyzwanie dla dzieci niepełnosprawnych potrzebujących bodźców sensorycznych. Trampoliny, ścianka wspinaczkowa, zjeżdżalnie, huśtawki czy pajęczyna do wspinania to nie tylko wielka atrakcja dla dzieci, ale też miejsce terapii. Balansowanie ciałem, utrzymanie równowagi oraz koordynacja ruchowa i warokowo-ruchowa to kluczowe umiejętności, wymagające systematycznego usprawniania.  

Podczas gry terenowej uczniowie byli zaciekawieni i chętni do działania, poznawania i doświadczania świata drogą wielozmysłową. Towarzyszyły temu pozytywne emocje, radość i przede wszystkim świetna zabawa. W rezultacie uczniowie odnaleźli wiele oznak jesieni, dowodzących jej istnienia. Mieli także okazję w niecodzienny sposób uczyć się, poznawać oraz przełamywać bariery swojej niepełnosprawności. Dla nas, nauczycieli, zorganizowanie gry terenowej było dużym wyzwaniem i zarazem ogromną satysfakcją.